Проекцијата на турскиот филм „За сувите треви“ од познатиот турски режисер Нури Билге Џејлан, предизвика големо интересирање и покрај тоа што филмот трае 197 минути а почна речиси во 22 часот. Следниот ден на прес конференцијата, што исто така беше посетена од голем број новинари и филмски работници, беа кинематограферите Куршат Уресин и Џевахир Шакин, кои одговараа на прашања поврзани со филмот како и за нивната кинематографска работа, за соработката со познатиот режисер и за необичната одлука на режисерот да ангажира двајца кинематографери за овој филм.
-Одлуката да ангажира двајца кинематографери секако беше на режисерот, а ние знаејќи го како тој работи, лесно ни беше да се усогласиме во нашата работа, посебно во однос на фотографијата и во однос на светлото,
-Откако го прочитавме сценариото, одредивме и со кои објективи ќе се снима и на кои локации. Беше одлучено да се снима на три локации: Екстериерите се снимени во зима во некои денови таа беше -30 С ц, втората ликација беше во училиштето и во домовите на главните актери и третата локација исто така екстериер, се снимаше во лето. Следно беше со колку објективи ќе се снима, па се прилагодивме на нешто што веќе ни беше познато со оглед на тоа што режисерот веќе има еден препознатлив стил. Негативната линија и мрачноста на главниот лик сакавме да ја доловиме со светлото и со камерата. Сакавме да го насликаме внатрешниот психолошки свет на ликовите, па така Садек секогаш беше во сенка, за разлика од останатите ликови кои беа осветлени, рече кинематограферскиот тандем.
Во филмот има и колаж на фотографии кои се направени од режисерот и неговата сопруга, кои се мошне познати фотографи, но и фотографии кои ги направиле додека ги барале локациите за снимање. Во моментот додека се одржува овој фестивал, режисерот Нури Билге и неговата сопруга се автори на фотографии од нивна заедничка изложба што е поставена во Истанбул.
Ракел Фернандез Нуњес е потпретседател на шпанската кинематограферска асоцијација и една од најдобрите шпански кинематографери. Добитничка е на „Награда за најдобра жена кинематографер“ на Фестивалот на независен филм за жени во Лос Анџелес.
Нејзиниот филм „Анка“ во рамките на документарната програма на 44. ИФФК „Браќа Манаки“ вчера беше прикажан во киното „Манаки“. Во филмот станува збор за жени кои преживеале насилство.
-Во фокусот ни беше да ја истражиме болката што ја преживеале овие жени, биографскиот дел не ни беше важен. Тешко беше да се допре до нив и затоа одлучивме да работиме со екипа која ќе биде составена само од жени за тие да се чувствуваат покомотно. Во спротивно сметавме дека нема да проговорат за насилствата кои ги преживеале, рече Ракел Фернандез Нуњес.
Гијом Ле Гронтек, кинематограферот на филмот „Кратко патување“ кој имаше премиера на фестивалот во Венеција, а вчера беше прикажан и на „Браќа Манаки“ денеска на прес-конференција рече дека е многу среќен што е во Битола заедно со неговиот филм, работен со мошне млада и талентирана актерка и режисерка која е во подем.
Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
