(Кон театарскиот фестивал Нова драма на Театарскиот институт од Братислава, Словачка, одржан 14-20 мај 2023 година)
Словачкиот театар го има атрибутот на особено ангажиран театар чии инспирации задираат длабоко во порите на современите социјални и општествени болести. Деветнаесеттото издание на фестивалот „Нова драма“ во Братислава оваа година се занимава со погубните контексти на изгубените идентитети и емиграцијата, па така и Театарскиот институт на Братислава покрај фестивалот, дводневната конференција ја озаглави како „Театар во прогонство“. Овогодинешниот фестивал понуди репертоар од десет претстави во официјална конкуренција и неколку мошне интересни настани во придружната програма каде што беше и мастер класот на познатиот швајцарски драматичар Игор Бауеризма кој беше и патрон на фестивалот и секако, погоре споменатата меѓународна конференција „Театар во прогонство“ предводена и модерирана од големиот театролог Патрис Павис, а од особен интерес беше и презентацијата на сегментот „Офф Авињон“ во склоп на Авињонскиот театарски фестивал од страна на Харолд Дејвис, потпретседателот на асоцијацијата, како и читањето на драмските текстови во најтесен круг за годишната награда за драмски текст на Театарскиот Институт.
Она што е најинтересно во овој секогаш одлично менаџиран фестивал е тоа што актуелноста на тематиката на сите претстави е неговата најголема доблест, па така во компетитивната програма се најдоа претставите на водечките словачки театри, но и на независните театарски трупи: „Нечистотија“ од Бела Пинтер на Словачкиот национален театар во режија на Јан Лутеран, „Матер“, авторски проект на групата Гафа и Нескори збер, во режија на Мартин Ходон, „Јокаста/Отворање на фестивалот“ копродикциски проект на Словачкиот камерен театар од Мартин и Градскиоте театри на Прага по текст и режија на Лукаш Брутовски, „Сврти ги коњите (смртта на Јозеф Хованец)“, исто така копродукциски проект на Националниот театар од Кошице и Табачка Културфабрик по текст и во режија на Јан Микуш, „Невестата“, на театарот Асторка Корзо 90 по текст на Ладислав Гросман и во режија на Јурај Нвота, „Збунетост“ на Театарот Јозеф Грегор Тајовски по текст на Мариус фон Маенбург, „Никогаш засекогаш“ на Театарот Петер Манковецки по текст на Фолк Рихтер во режија на Маријан Амслер, „24“, авторски проект на Валерија Шулцова и актерите, „Ендоканабиноид“, авторски текст на актерите во продукција на независниот театар Стока, а во режија на Блахо Ухлар и „Terra Apathy”, авторски проект на Ивота Дите Јурчова и Ела Лехотска во режија на Ивота Дите Јурчова.
Со оглед на тоа што оваа година компетицијата може да се пофали со голем процент на претстави од независни театарски трупи, може да се констатира дека театарското обмислување и од режисерски, но и од драматуршски аспект беше многузначно и во концептуална смисла исклучително шаренолико. Она што, во принцип, најмногу импонира кај овој фестивал, покрај длабоката ангажираност е сјајната актерска енергија и компактноста на самата театарска претстава фокусирана на мотивите и темата, а најмногу на пораката на секој режисерски концепт. Конференцијата која беше посветена на „Театарот во прогонство“ отвори низа прашања како што се идентитетските, прашањата за уметничката егзистенција на театарската уметност, на историските неправди што се провлекуваат долго време кога е во прашање вистинската улога на театарот во општеството, но и за политиката како средство за задушивање на театарската порака. Фокусот на украинската драматургија донесе многу грижи и полемики во насока на одредување на театарската тематика и човековата слобода за творење во виорот на војната на која по се изгледа не и се гледа крајот.
Театарските претстави во овој избор донесоа и една многу интересна ироничност, типична за драматургијата од овој дел на Европа, еден суштествен механизам на предупредување за губењето на човековиот идентитет, но и за погубноста на војната чии последици се вовлечени во емиграциските бранови кои понатаму отвораат други социјални и денографски недоразбирања. Ова издание на Нова драма се занимава со човековата слобода, со неговата непостојаност и внатрешна хипокризија, но се занимава и со неговата нова улога во информатичките бури каде што лагата е духовниот вирус кој води кон осаменост и недореченост.
Како и секоја година и оваа година фестивалот „Нова драма“ има меѓународна жири комисија со која претседателствуваше Игор Бауеризма и главната награда, Гранд При на фестивалот беше доделена на претставата „Невеста“ на на театарот Асторка Корзо 90 во режија на Јурај Нвота претстава која ја понесе и наградата на публиката, додека наградата за колективна актерска игра отиде кај претставата „Нечистотја“ на Словачкиот националнен театар во режија на Јан Лутеран, а студентската награда ја понесе претставата „Terra Apathy”, авторски проект на Ивота Дите Јурчова и Ела Лехотска во режија на Ивота Дите Јурчова, претстава инсталација која беше најчудното и најистражувачко театарско збиднување на фестивалот.
Словачкиот театар и оваа година покажа голема уметничка и социјална моќ. Но, тука е и словачката драматика која од година на година станува се поинтересна за театарските практичари и продуценти, така што Нова драма во Братислава е наслов кој значи драгоцено обедување на театарската мисла во Европа, а и во светот.
Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…