Мирко Попов: „Мораме да се бориме за секој милиметар нормалност. Психички ни е неопходна таа борба. И музиката ни е неопходна.“
— 27 март, 2024Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е дека никогаш нема да се разбереме со мнозинството. Се задоволувам со влијанието кое го имаме, без да очекувам некој тоа да ми го потврди, или признае. Признанието го гледам во привилегијата да продолжам со својата работа, опкружен со квалитетни луѓе, со кои остварувам високо ниво на комуникација.
Не ги сакам миговите кога со болка констатирам дека нашава средина е скиселена од зачмаеност и буквално едвај чека да паднат таквите како мене.
Но, мора да се живее во реалноста. Јас имам работа за завршување. Имам песни за правење, имам албуми за издавање, имам идеи за буткање под носот на оние кои имаат потенцијал да ги прифатат и да продолжат да ги развиваат. Должен сум му на животот кој ми е подарен и сè додека сум тука ќе го правам она што сум го одбрал и изградил за себе. Нема да се ослободите толку лесно од ПМГ.
Поинаквите идеи секаде имаат сериозен проблем. Колку и да нашата цивилизација концептуално се базира на постојана промена, промените речиси секаде се најмалку добредојден гостин. А инаквите идеи подразбираат и предизвикуваат промени. Општеството кое на време ќе сфати дека промената е благослов, е општество кое не само што ќе опстане, туку и ќе се издигне по сите параметри.
Од тој ракурс, ние сме загрижувачки конзервативна средина. Носителите на промените кај нас, без разлика дали се работи за авангарден музичар или напреден политичар, плаќаат тешка цена за сопствената способност да погледнат во иднината.
Но за мене токму во тоа лежи и предизвикот, па ако сакате и смислата на животот на поединецот: да креира подобри услови за живот за себе и за другите, да го унапреди општеството. Цената е небитна. Борбата е вечна. You got to fight for your right to party, што би рекле генијалните БИСТИ БОЈС.
Императивот е квалитетна музика. За така мала средина, со толку малку финансиски потенцијал, располагаме со неверојатен талент, но и љубопитност за креација на музика. Просто е неверојатно колку се луѓето инспирирани, позитивно музички наелектризирани и имаат потреба да се изразат. Изобилство разноликост и сосем неочекувани сонични правци и задоволства. Човечкиот потенцијал знае да биде пресуден. Не само потенцијалот за создавање музика интересна за поддршка, туку и потенцијалот за меѓусебна соработка. Гледаме во перспектива. Посакуваме, па и се дрзнуваме да планираме развој. Се обидуваме да се опкружиме со луѓе кои размислуваат на ваков начин. Фразата „комерцијални ефекти” звучи како научна фантастика тука. Дискографска индустрија не постои, постојат ентузијасти и визионери и само од нив денес зависи постењето на современата автентична македонска култура. Ни се живее поубаво, по секоја цена.
Македонската музичка сцена, како и секогаш, зависи од ентузијазмот на поединците. Кој колку ќе направи за себе и за другите, толку и ќе има во реалноста. Отсуството на музички пазар, музичка индустрија, или било каков концепт за развој на културата од страна на државата, оди во прилог на мојата констатација. Македонија не е ниту дел од мапата на која циркулира светската концертна музичка понуда, а особено не од аспект на нашите бендови и нивната инволвираност. Ние сме толку мала средина што никој нема интерес да нè внесе во било каков бизнис ток. Од друга страна, поголемите наши промотери се однесуваат крајно потценувачки кон домашните автори и буквално им го гушат развојот.
Ако сакаме да бидеме инволвирани барем од уметнички аспект, повеќе од потребна е државна стратегија, која за жал ја нема. Од време на време сведоци сме на парцијални излети, кои повеќе одразуваат желба на култивирани поединци во државниот врв за напредок, но организиран настап сепак отсуствува.
Така повторно се враќаме на ентузијазмот на поединци. Но тој ентузијазам за мене е најпрекрасното нешто на светот. Можеби токму тајната состојка која го одржува пламенот на автентичната потреба на Македонецот да се занимава со музика.
Не е сè во бизнисот, напротив, но би сакал да ги видам нашите автори како живеат квалитетно од сопствениот труд.
Мораме да се бориме за секој милиметар на нормалноста. Пред сè психички ни е неопходна таа борба. А и музиката. Музиката ни е неопходна.
Извадоци од интервју за Слободна Европа, 02.03.21.
Преземено од Оно.мк
Автор:
Слични статии
-
-
-
Предраг Луциќ: (1964-2018) На слободата не ѝ требаат рамки
12 јануари, 2018 -
Почина легендарната Вања Лазарова
12 март, 2017
Последни статии
-
Дејан Петровиќ: Интервјуата се секогаш танго за двајца
— 19 ноември, 2024„На окрутноста на животот потребна му е благоста во погледот“, е превод на оригиналното издание „Окрутности живота потребна је благост погледа“, книга од соседството, од авторот Дејан Петровиќ, кој живее во Нови Сад, Србија. Тој зад себе, во неколку децениското пишување, остварил многубројни средби и направил интервјуа со значајни режисери, писатели, со луѓе од уметноста….
-
Нашето културно наследство не е само наша обврска, туку и одговорност кон идните генерации
— 8 ноември, 2024Министерот за култура и туризам Зоран Љутков, во просториите на НУ Завод за заштита на спомениците на културата и музеј – Охрид се обрати на прес-конференција по повод најновите археолошки откритија во Охридско-струшкиот Регион. Станува збор за вредни наоди, околку 80, откриени на локалитет во Охридско-струшкиот регион, односно на некропола од архајскиот период, 6 век…
-
Ново издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“
— 5 ноември, 2024Ново издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. Новото електронско издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. претставува избор на дела од богатиот опус на македонскиот композитор со хрватско потекло, Љубомир Бранѓолица. На повеќе од 40-тина страници се сместени шест нотографирани дела, избор од богатиот…
-
Столе Попов добитник на наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот
— 22 октомври, 2024На манифестацијата „Годишни награди за режисерите“, која се одржа во Нови Сад, на истакнатиот македонски режисер Столе Попов му беше врачена наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот. Наградата му ја врачи легендарниот актер Предраг Мики Манојловиќ, откако воведно обраќање имаше Ненад Павловиќ, и самиот режисер по професија и син на…
-
Гран при на „Киненова“ за филмот „Жена-убиец“ на грчката режисерка Ева Натена
— 21 октомври, 2024Во Домот на културата „Билјана Беличанец“ синоќа, на последната фестивалска вечер, во преполната сала во присуство на бројни филмски работници, уметници, актери, режисери, претставници на политичкиот и културниот живот на земјава и претставници на дипломатскиот кор беа доделени наградите на 9. издание на МФФ Киненова. „Гран при“ доби филмот „Жена-убиец“ на грчката режисерка Ева Натена,…
-
Познатиот австриски режисер Улрих Зајдл е лауреат на „Киненова, фестивал кој се отвора утре со „Јон Вардар против галакцијата“ на Гоце Цветановски
— 14 октомври, 2024Австрискиот режисер Улрих Зајдл е годинешен добитник на Наградата за животно дело на Меѓународниот филмски фестивал „Киненова“. -Со нас денеска е еден од најинтересните филмски автори, сценарист, режисер и продуцент, Улрих Зајдл од Австрија. Режисерот кој уште пред да го побуди вниманието во 2001 година со „Тегобни денови“, го побуди вниманието и пред тоа на…
-
„Што е прво? Филмот или приказната“ е мотото на 9. МФФ „Киненова“
— 7 октомври, 2024МФФ „Киненова“ ќе се одржи по деветти пат од 15 до 20 октомври, со македонскиот долгометражен анимиран филм на Гоце Цветановски „Јон Вардар против Галаксијата“. -На мое големо задоволство Тематски би ја започнал истата претставувајќи го овогодинешниот фестивалски слоган: Што е прво? Филмот или приказната? Огромна благодарност за целиот визуелен идентитет на овогодинешното издание на…
-
45. ИФФК „Браќа Манаки“: Иднината на фестивалот зависи од она што ќе им го пренесеме на младите
— 1 октомври, 2024На годинешното 45 издание на Интернационалниот фестивал на филмска камера „Браќа Манаки“, најстар фестивал и еден од трите фестивали во светот посветен на кинематограферите, кој се одржа од 21 до 27 во Битола, главната награда „Златна камера 300“ му припадна на германскиот филм „Наставничка канцеларија“ односно на кинематограферката Џудит Кауфман. Секако, одличен филм, безвременски, што…
