Познатиот колумбиски сликар и скулптор, Фернандо Ботеро, почина на 91 годишна возраст во неговиот дом во Монако. Ботеро е еден од најпознатите уметници во Латинска Америка и според неговата ќерка Лина Ботеро, нејзиниот татко боледувал од компликации од пневмонија и починал во својот дом во Монако.
Во своите слики и скулптури, Ботеро често прикажува заоблени, чудни фигури кои се потсмеваат на високата класа на неговата родна Колумбија. Роден во Меделин, тој бил син на трговски патник и шивачка и како мал имал желба да биде матадор. Поголемиот дел од својот живот го поминал живеејќи во Европа и САД, но често се враќал во Колумбија за инспирација. Неговиот роден град прогласи една недела на жалост во негова чест. Делата на Ботеро се веднаш препознатливи.
Неговите фигури се корпулентни и малку апсурдни. Една слика прикажува римокатолички кардинал кој длабоко спие во целосна свештеничка облека. Друга покажува змија која сака да ја касне главата на жена која позира за семеен портрет и го поттикна терминот „ботеризмо“ за да ги опише сладострасните, речиси стриповски фигури во неговото уметничко дело. Подоцна во својата кариера, Ботеро се сврте кон помрачни теми, како насилството со дрога во Колумбија. За време на концерт на отворено во неговиот роден град Меделин во 1995 година, герилците од Револуционерните вооружени сили на Колумбија, или ФАРК, поставија експлозивна направа под неговата бронзена скулптура „Пахаро“ („Птица“), при што загинаа над 20 луѓе, а 200 беа повредени. Тој наслика и жртви на американско малтретирање во затворот Абу Граиб во Ирак.
„Овие дела се резултат на огорченоста што ја предизвикаа прекршувањата во Ирак кај мене и во остатокот од светот“, рече тој.
Неговите дела се многу популарни, се продаваa за милиони долари и ги красеа големите музеи, како и Шанзелизе во Париз и Парк Авенија во Њујорк, и неговиот роден град Меделин и главниот град Богота, каде што e музејот Ботеро.
Навикнат сум да живеам во комплетно недоразбирање со мнозинството. Порано мислев дека ако дадам сè од себе, во еден момент ќе се разбереме и ќе заживееме среќно и весело до крајот на животот. Тоа кога бев млад. Сега кога сум поискусен, кога можам да ги согледам дури и резултатите од сопствените залагања, јасно ми е…
На 69-годишна возраст почина Александра Слаѓана Милошевиќ, иконата на новиот музички бран во осумдесетите години во поранешна Југославија. Важеше за икона која ги рушеше сите табуа, а на пошироката јавност ѝ е најпозната по хит-нумерата „Принцеза“ која во 1984 година ја сними со Дадо Топиќ. Вистински бум направи со антологискиот хит и спот „Мики, Мики“…
Познатиот српски фотограф Томислав Петернек почина на 91-годишна возраст во Белград. Тој беше носител на највисоките титули во професијата и добитник на повеќе домашни и меѓународни награди, а неговите фотографии беа објавени во најзначајните светски весници, пренесува РТС. Томислав Петернек е роден 1933 година во Винковци, а со фотографија се занимава од 1954 година, пишува…
Денеска по кусо боледување почина еден од највлијателните и најуспешни скопски диџеи, музичари, композитори, текстописци, издавачи и продуценти Мирко Попов. Попов е роден во 1972 година во Скопје. Израснат во Градски ѕид, како што и самиот велеше во неговото „кучкар маало“, почнува да купува плочи и ја засакува музиката уште од основното училиште, што логично резултираше со првите…
Романот „Единствен матичен број“ на Лидија Димковска е добитник на наградата „Роман на годината“ за 2023 година што ја доделува Фондацијата за унапредување и промоција на културните вредности „Славко Јаневски“. Објавувањето на добитникот на наградата се одржа денеска во кафе-книжарницата „Буква“, а за победникот одлучуваше жири-комисија составена од Влада Урошевиќ, Бранко Цветкоски, Марија Ѓорѓиева, Сашо…
„Единствен матичен број“ од Лидија Димковска („Три“), „Ако се родат некакви чувства: зборник за љубовта на Гоце и Јанка“ од Блаже Миневски („Матица македонска“), „Заборав“ од Томислав Османли („ВиГ Зеница“), „Сѐ уште можам нешто да сторам“ од Фросина Пармаковска („Или – или“) и „Зелениот дворец“ од Сибо („Арс Либрис“) се петте романи што се најдоа…
(Кон претставата „Поткровје“, по драмскиот текст „Цена“ на Артур Милер во продукција и режија на Александар Ивановски во копродукција со Македонскиот народен театар од Скопје. Главни улоги: Томислав Давидовски, Хари Михајловски, Елена Кузманов, Горан Ников) Двоактната пиеса на Артур Милер е напишана во далечната 1967 година, веднаш по неговите големи пиеси со кои стекнува светска…
(Кон претставата „Бура и продор“ по концепт и режија на Теа Беговска, а во продукција на Интернационалниот театарски фестивал „Скупи“. Главни улоги: Илин Јовановски, Дениз Рустеми, Бојан Лазаров, Миа Кантарџиева Петровска, Тодор Стојковски, Дин Ибрахим) Најпознатата сентенца на Питер Брук во неговото капитално теоретско дело „Празен простор“ вели: „Можам да земам кој било празен простор…
