Отпадот и „Браќа Манаки“
— 18 септември, 2016Отпадот, а не цензурата бил причина за скандалот што го потресе фестивалот „Браќа Манаки“ пред самото негово затворање. Отпадот што ќе останел на сцената по изведувањето на предвидениот перформанс „Будење на пролетта“ предизвикал организаторите на фестивалот само ден пред неговото завршување да ja откажат оваа сценска изведба и да го сменат концептот на свеченото затворање.
„Авторите планираа на сцената да остават отпад од неколку килограми праски, сливи и дињи, како и неколку килограми мед и половина кубен метар огревно дрво. За да се расчисти сцената ќе беше потребно време, со што би била пролонгирана церемонијата за доделување на наградите на добитниците на годинешниот ’Браќа Манаки‘“, гласеше официјалната изјава на директорот на фестивалот Благоја Куновски.
Тоа би требало да биде објаснувањето за откажувањето на уметничкиот чин на истата екипа која оваа година и го отвори фестивалот, и тоа: режисерот Мартин Кочовски, коавторот Горјан Милошевски, визуелниот уметник Филип Јовановски и актерите од Битолскиот и Прилепскиот театар. И по се` изгледа ќе беше многу подобро објаснување да немаше, бидејќи ова објаснување само го потврдува убедувањето на авторите, но и на голем дел од јавноста, дека станува збор за класична цензура.
Откако отворањето со перформансот наречен „Циклуси на животот“ ги запрепасти претставниците на власта кои беа присутни, но и организаторите на фестивалот (поради голотијата, авангардноста и експлицитноста), кои очигледно не можеа да се снајдат по силните реакции за она што на сцена го донесоа младите автори, следуваше ваков шок, а можеби и не, бидејќи за многумина беше и очекуван. А и како би сакале да реагира оваа власт која ги доведе работите до таму критиките да бидат сведени на минимум дали во печатените медиуми, дали на телевизиите, во културните институции и каде уште не. Дури ги гледате како утопија изјавите на авторите дека сакале да ја коментираат политичко-социјалната состојба во земјава, дека сакале да ги критикуваат оние кои не` убедуваат дека живееме во розов свет, дека сакале да покажат отворен презир против фестивалската „буржоазија од епрувета“.
Како може во овие услови денеска, кога се` се претвори во лакрдија, кога она што е најважно е корупцијата и класичното перење мозоци, да очекувате дека ваков перформанс ќе биде дозволен и тоа на фестивал каде што државата ги дава парите и каде што претседателот на државата е покровител.
Цензурата не е чудна, чудно е како го дозволија и отворањето. Изгледа дека некој ја пропуштил лекцијата, па затоа мораше да следи вакво откажување. Имено, вие можете да ангажирате било кого за свечениот чин на отворањето и затворањето на фестивалот, но мора да имате визија што сакате да постигнете или да порачате. Ако на уметниците сте им рекле дека може да направат што тие сакаат или мислат дека треба, тогаш кој е виновен? Уметниците сигурно не, бидејќи тие го прават она што најдобро умеат, низ своите дела ја рефлектираат стварноста. Но, веројатно некој заборавил кој е вистинскиот газда, па затоа и ваков курцшлус.
Факт е дека отворањето и затворањето на еден филмски фестивал треба да биде слика на самиот фестивал, на неговата идеја, концепт, содржина, визија, цел и амбиција. Овде тоа очигледно не се случи, но не поради идејата на уметниците, туку поради немањето идеја на организаторите. А покрај тоа, покрај фактот што немале точна претстава што сакаат, заборавиле и каде живеат. Ако идејата навистина беше (што чисто се сомневаме) нешто да се критикува, и за тоа има начин, особено на ваква манифестација, а ако не, тогаш е навистина голем гаф што уметниците беа ставени во ваква ситуација. Но, во секое зло има и добро. Бидејќи, ако досега не им беше јасно, тогаш во иднина треба да им е јасно каде е местото на „Браќа Манаки“ и кој е, всушност, вистински газда на фестивалот. Тогаш вакви гафови нема да има, а розовите очила што, нели, веќе си ги имаме, ќе не потсетат да не заборавиме да ги понесеме.
Автор: Сунчица Уневска
Текстот е преземен од Техт
Автор:
Слични статии
-
-
МУЛТИЗНАЧНОСТА НА СЛОВЕНЕЧКИОТ ТЕАТАР
10 април, 2023 -
-
Последни статии
-
Дејан Петровиќ: Интервјуата се секогаш танго за двајца
— 19 ноември, 2024„На окрутноста на животот потребна му е благоста во погледот“, е превод на оригиналното издание „Окрутности живота потребна је благост погледа“, книга од соседството, од авторот Дејан Петровиќ, кој живее во Нови Сад, Србија. Тој зад себе, во неколку децениското пишување, остварил многубројни средби и направил интервјуа со значајни режисери, писатели, со луѓе од уметноста….
-
Нашето културно наследство не е само наша обврска, туку и одговорност кон идните генерации
— 8 ноември, 2024Министерот за култура и туризам Зоран Љутков, во просториите на НУ Завод за заштита на спомениците на културата и музеј – Охрид се обрати на прес-конференција по повод најновите археолошки откритија во Охридско-струшкиот Регион. Станува збор за вредни наоди, околку 80, откриени на локалитет во Охридско-струшкиот регион, односно на некропола од архајскиот период, 6 век…
-
Ново издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“
— 5 ноември, 2024Ново издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. Новото електронско издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. претставува избор на дела од богатиот опус на македонскиот композитор со хрватско потекло, Љубомир Бранѓолица. На повеќе од 40-тина страници се сместени шест нотографирани дела, избор од богатиот…
-
Столе Попов добитник на наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот
— 22 октомври, 2024На манифестацијата „Годишни награди за режисерите“, која се одржа во Нови Сад, на истакнатиот македонски режисер Столе Попов му беше врачена наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот. Наградата му ја врачи легендарниот актер Предраг Мики Манојловиќ, откако воведно обраќање имаше Ненад Павловиќ, и самиот режисер по професија и син на…
-
Гран при на „Киненова“ за филмот „Жена-убиец“ на грчката режисерка Ева Натена
— 21 октомври, 2024Во Домот на културата „Билјана Беличанец“ синоќа, на последната фестивалска вечер, во преполната сала во присуство на бројни филмски работници, уметници, актери, режисери, претставници на политичкиот и културниот живот на земјава и претставници на дипломатскиот кор беа доделени наградите на 9. издание на МФФ Киненова. „Гран при“ доби филмот „Жена-убиец“ на грчката режисерка Ева Натена,…
-
Познатиот австриски режисер Улрих Зајдл е лауреат на „Киненова, фестивал кој се отвора утре со „Јон Вардар против галакцијата“ на Гоце Цветановски
— 14 октомври, 2024Австрискиот режисер Улрих Зајдл е годинешен добитник на Наградата за животно дело на Меѓународниот филмски фестивал „Киненова“. -Со нас денеска е еден од најинтересните филмски автори, сценарист, режисер и продуцент, Улрих Зајдл од Австрија. Режисерот кој уште пред да го побуди вниманието во 2001 година со „Тегобни денови“, го побуди вниманието и пред тоа на…
-
„Што е прво? Филмот или приказната“ е мотото на 9. МФФ „Киненова“
— 7 октомври, 2024МФФ „Киненова“ ќе се одржи по деветти пат од 15 до 20 октомври, со македонскиот долгометражен анимиран филм на Гоце Цветановски „Јон Вардар против Галаксијата“. -На мое големо задоволство Тематски би ја започнал истата претставувајќи го овогодинешниот фестивалски слоган: Што е прво? Филмот или приказната? Огромна благодарност за целиот визуелен идентитет на овогодинешното издание на…
-
45. ИФФК „Браќа Манаки“: Иднината на фестивалот зависи од она што ќе им го пренесеме на младите
— 1 октомври, 2024На годинешното 45 издание на Интернационалниот фестивал на филмска камера „Браќа Манаки“, најстар фестивал и еден од трите фестивали во светот посветен на кинематограферите, кој се одржа од 21 до 27 во Битола, главната награда „Златна камера 300“ му припадна на германскиот филм „Наставничка канцеларија“ односно на кинематограферката Џудит Кауфман. Секако, одличен филм, безвременски, што…
