Во нашите учебници жените се „невидливиот род“
— 7 април, 2021Ова прашање со себе секогаш ја повлекува потребата за преиспитување на канонот, но и на курикулумот и факторите на сеќавање, кои имаат одлучувачка моќ што ќе биде доминантно во учебниците, а што во јавната историја и во останатите „простори на сеќавање“ – кои се секогаш длабоко зависни од центрите на моќ, независно од научниот аспект, или постоечките алтернативна- и контракултура, и наивно е да се мисли поинаку. Во учебниците, жените се „невидливиот род“, и не можам да не ја споменам луцидната забелешка на хрватскиот антрополог Лидија Склевицки, авторка на студијата „Коњи, жени, војни“ (1996), која го истражувала токму ова прашање во учебниците на просторот на Југославија, и заклучила дека секогаш побројни биле коњите (на војсководците), отколку жените. Денес, неколку децении по истражувањата на Склевицки, јас ќе додадам, дека коњите се побројни и на плоштадите и не сме напреднале многу по ова прашање. Политиките на сеќавање што се создаваат „од горе“, често имаат клучно влијание врз креирањето на јавното мислење или одржувањето на статус кво за одредени општествени стварности, па ни ги претставуваат како „природни“, „нормални“ и „неменливи“, така е со патријархатот.
За да одговорам како да се приближи историјата на жените низ образовниот процес, можеби ќе морам да го превртам прашањето и прстот да го вперам кон тоа што е моментално доминантно во учебниците, а тоа се владетелите и војсководците. Со ова сакам да кажам дека се избегнуваат термини како класа, материјалната историја на народите и условите кои ја формирале човечката состојба на социјалните слоеви – она што во самиот поим е историја на човештвото. Сметам дека ако се работи на решавање на овој проблем, нема да има потреба да се придодава историјата на жените или која било друга група, бидејќи веќе ќе имаме изучување на историјата како дијалектички тоталитет. Додавањето по некоја истакната владетелка во учебниците нема да го реши проблемот, на она што филозофината Силвија Федеричи во нејзината клучна студија „Калибан и вештерката“ (2004), го препознава како „заградување/отуѓување“ на знаењата од женската историја, кое во Европа започнало да се одвива со трансформациите на феудализимот кон капитализам во текот на Средниот век. Од друга страна, изучувањето и приближувањето на наративи од историјата на жените во училницата за кое исто така ме прашувате, може да биде многу возбудлив процес за учениците/-чките, бидејќи секогаш носи критика на воспоставените образци за населението на нашето тло и најчесто води кон рушење на родовите стереотипи и предрасуди. Српската теоретичарка на родот Адриана Захариевиќ, во една своја статија објаснува дека запознавањето со наративите за политичката субјективизација на жените, значи „да не ја читаме сопствената историја како погрешна фуснота“. Корисен податок е и дека словенечката културолошка историчарка Светлана Слапшак има создадено школа на педагогијата и методологијата на историјата на жените на Балканот од антиката до модерното доба. Според тоа, сметам дека е значајно за ученичките кај нас, растени на економската периферија на Европа и опкружени со нападна репатријархализација во современа форма, да имаат можност да ги увидат жените во сите периоди и различни контексти од нашата национална историја како историски и политички субјекти во повеќе димензии, а не само повремено споменати и вкалапени во идеали како „мајка маченичка“ или изедначени со „татковината“.
Жените на територија на Македонија низ историјата егзистирале и учествувале во процесите во разни, позитивни и негативни улоги, кои не смеат да се разгледуваат вон контекстот. Историските искуства што ги стекнале во 19 и 20 век, особено во антифашистичката борба во текот на Втората светска војна, може да бидат клучни за разбирање на економските аспекти на денешната положба на жената во општеството.
Автор:Ивана Хаџиевска
Извор: Слободен печат
Автор:
Слични статии
-
-
60 моќни фотографии на жени што протестираат
11 март, 2017 -
Државниот архив отиде во архивите
3 ноември, 2016
Последни статии
-
Дејан Петровиќ: Интервјуата се секогаш танго за двајца
— 19 ноември, 2024„На окрутноста на животот потребна му е благоста во погледот“, е превод на оригиналното издание „Окрутности живота потребна је благост погледа“, книга од соседството, од авторот Дејан Петровиќ, кој живее во Нови Сад, Србија. Тој зад себе, во неколку децениското пишување, остварил многубројни средби и направил интервјуа со значајни режисери, писатели, со луѓе од уметноста….
-
Нашето културно наследство не е само наша обврска, туку и одговорност кон идните генерации
— 8 ноември, 2024Министерот за култура и туризам Зоран Љутков, во просториите на НУ Завод за заштита на спомениците на културата и музеј – Охрид се обрати на прес-конференција по повод најновите археолошки откритија во Охридско-струшкиот Регион. Станува збор за вредни наоди, околку 80, откриени на локалитет во Охридско-струшкиот регион, односно на некропола од архајскиот период, 6 век…
-
Ново издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“
— 5 ноември, 2024Ново издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. Новото електронско издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. претставува избор на дела од богатиот опус на македонскиот композитор со хрватско потекло, Љубомир Бранѓолица. На повеќе од 40-тина страници се сместени шест нотографирани дела, избор од богатиот…
-
Столе Попов добитник на наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот
— 22 октомври, 2024На манифестацијата „Годишни награди за режисерите“, која се одржа во Нови Сад, на истакнатиот македонски режисер Столе Попов му беше врачена наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот. Наградата му ја врачи легендарниот актер Предраг Мики Манојловиќ, откако воведно обраќање имаше Ненад Павловиќ, и самиот режисер по професија и син на…
-
Гран при на „Киненова“ за филмот „Жена-убиец“ на грчката режисерка Ева Натена
— 21 октомври, 2024Во Домот на културата „Билјана Беличанец“ синоќа, на последната фестивалска вечер, во преполната сала во присуство на бројни филмски работници, уметници, актери, режисери, претставници на политичкиот и културниот живот на земјава и претставници на дипломатскиот кор беа доделени наградите на 9. издание на МФФ Киненова. „Гран при“ доби филмот „Жена-убиец“ на грчката режисерка Ева Натена,…
-
Познатиот австриски режисер Улрих Зајдл е лауреат на „Киненова, фестивал кој се отвора утре со „Јон Вардар против галакцијата“ на Гоце Цветановски
— 14 октомври, 2024Австрискиот режисер Улрих Зајдл е годинешен добитник на Наградата за животно дело на Меѓународниот филмски фестивал „Киненова“. -Со нас денеска е еден од најинтересните филмски автори, сценарист, режисер и продуцент, Улрих Зајдл од Австрија. Режисерот кој уште пред да го побуди вниманието во 2001 година со „Тегобни денови“, го побуди вниманието и пред тоа на…
-
„Што е прво? Филмот или приказната“ е мотото на 9. МФФ „Киненова“
— 7 октомври, 2024МФФ „Киненова“ ќе се одржи по деветти пат од 15 до 20 октомври, со македонскиот долгометражен анимиран филм на Гоце Цветановски „Јон Вардар против Галаксијата“. -На мое големо задоволство Тематски би ја започнал истата претставувајќи го овогодинешниот фестивалски слоган: Што е прво? Филмот или приказната? Огромна благодарност за целиот визуелен идентитет на овогодинешното издание на…
-
45. ИФФК „Браќа Манаки“: Иднината на фестивалот зависи од она што ќе им го пренесеме на младите
— 1 октомври, 2024На годинешното 45 издание на Интернационалниот фестивал на филмска камера „Браќа Манаки“, најстар фестивал и еден од трите фестивали во светот посветен на кинематограферите, кој се одржа од 21 до 27 во Битола, главната награда „Златна камера 300“ му припадна на германскиот филм „Наставничка канцеларија“ односно на кинематограферката Џудит Кауфман. Секако, одличен филм, безвременски, што…
