„Агенцијата за филм работи во согласност со законските прописи и според начелата на транспарентност и отвореност на постапките при објавување конкурс и доделување на средства“. Вака гласеше реакцијата на највисоката филмска институција во државава откако СДСМ обелодени дека на конкурсот за финансирање проекти од национален интерес, Агенцијата за филм му одобри 2 милиона денари на долгометражниот документарен филм „Боите на Преспа – Птици“, чие сценарио го потпишува првиот човек на Македонската телевизија, Диме Ратајковски.
Изјавите за работење според законските прописи стануваат многу интересни, особено со оглед на тоа што се претвораат сè повеќе во некаков трејд марк во работењето на владејачката партија. Многу често министрите во Владата на ВМРО-ДПМНЕ ја користат токму оваа флоскула. Паметиме дека најмногу цитирана за работа според законските прописи беше поранешната министерка за внатрешни работи, која во секоја нејзина изјава по којзнае колку пати нагласуваше дека секогаш работат според законите. А што, всушност, значи работа според закон?
Дека е почитувана формата и прописите по кои (во случајов) конкурсот за финансирање на проекти треба да се води. Да, тоа никој и не го спори. Законите се почитуваат, па дури и јавноста и транспарентноста во поглед на тоа колку проекти се пријавени, а колку се прифатени и колку средства се одобрени. Но, дали ваквиот начин на работа е гаранција дека нема манипулација, дека средствата не ги добиваат многу често исти луѓе или кланови и дали тоа е гаранција дека „во филмската дејност никогаш не се поддржувале проекти по партиска основа“. Апсолутно не е, ниту, пак, ваквите изјави се некаков доказ за тоа.
Точно е дека постојат повеќе нивоа во одлучувањето (филмски рецензенти, филмски совет, управен одбор), како што објаснуваат од Агенцијата, кои ѝ носат најмногу правна и формална заштита на целата постапка, но тоа сигурно не значи дека нема да помине некој проект што треба да помине. Впрочем, доволно е да се погледнат само неколку конкурси и доделување средства последнава година за да се види колку проекти им се доделени на автори, кои и тоа како ѝ се верни на партијата. Како инаку би добил повторно филм, режисер чие претходно остварување буквално никој не го гледал, а за одење на фестивали и да не зборуваме, како би добиле проекти автори што досега биле на маргините, а често не ни работеле филм, како би можело во Филмскиот совет тогаш да имате членови што одлучуваат за свои проекти или за проекти на кои самите работат. И како би можеле да зборуваме за непристрасно и компетентно одлучување за проекти во филмската дејност кога во Управниот одбор, кој ги носи одлуките како последна инстанца, од пет члена, тројца се економисти и правници назначени од владиниот кабинет.
И не само тоа, многу често се одобруваат средства за ист проект само за различни варијации на тема…, потоа за проекти што откриваат топла вода, а да не зборуваме за доделување средства на исти автори, кои стануваат водечки филмски дејци, иако ако се погледне од дистанца нивните претходни филмски дела баш и немаат некакво значење. Но, затоа некои докажани автори, чии дела извршиле влијание, не можат ни да помислат на добивање средства затоа што не играат по правилата итн., итн.
Но, оправдание може да се најде за сè. Тоа го докажуваат и изјавите дека Диме Ратајковски немало да ги добие сите пари, туку само средства за хонорар за сценариото!? А врв на сè, секако, е изјавата како „се занемарува една толку значајна тема што се осврнува на нашето национално природно богатство и како треба да се осврнеме на исклучителното значење на овој специфичен филмски проект“. И сè би било в ред, нели, кога сето ова не би ја навредувало нашата интелигенција.
Во земјава цвета корупција, па (во истиот стил) би запрашале, зарем не би било поважно да ги дадеме парите за тоа и да се обидеме низ проекти и низ истражувачко новинарство (кое е особено специфично во новинарската дејност, а денес замрено) да стигнеме до фактите што се кријат зад законските прописи и „строго почитуваната форма“. Сепак, луѓето се поважни од птиците, па макар и оние ретките. Во тоа се согласуваме, нели?
Оригиналниот текст е објавен овде.
Министерот за култура и туризам Зоран Љутков, во просториите на НУ Завод за заштита на спомениците на културата и музеј – Охрид се обрати на прес-конференција по повод најновите археолошки откритија во Охридско-струшкиот Регион. Станува збор за вредни наоди, околку 80, откриени на локалитет во Охридско-струшкиот регион, односно на некропола од архајскиот период, 6 век…
Ново издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. Новото електронско издание на „Збирка ноти – Камерна музика од Љубомир Бранѓолица Vol. I“. претставува избор на дела од богатиот опус на македонскиот композитор со хрватско потекло, Љубомир Бранѓолица. На повеќе од 40-тина страници се сместени шест нотографирани дела, избор од богатиот…
На манифестацијата „Годишни награди за режисерите“, која се одржа во Нови Сад, на истакнатиот македонски режисер Столе Попов му беше врачена наградата „Живојин Жика Павловиќ“ за промоција на балканската кинематографија во светот. Наградата му ја врачи легендарниот актер Предраг Мики Манојловиќ, откако воведно обраќање имаше Ненад Павловиќ, и самиот режисер по професија и син на…
Во Домот на културата „Билјана Беличанец“ синоќа, на последната фестивалска вечер, во преполната сала во присуство на бројни филмски работници, уметници, актери, режисери, претставници на политичкиот и културниот живот на земјава и претставници на дипломатскиот кор беа доделени наградите на 9. издание на МФФ Киненова. „Гран при“ доби филмот „Жена-убиец“ на грчката режисерка Ева Натена,…
Австрискиот режисер Улрих Зајдл е годинешен добитник на Наградата за животно дело на Меѓународниот филмски фестивал „Киненова“. -Со нас денеска е еден од најинтересните филмски автори, сценарист, режисер и продуцент, Улрих Зајдл од Австрија. Режисерот кој уште пред да го побуди вниманието во 2001 година со „Тегобни денови“, го побуди вниманието и пред тоа на…
МФФ „Киненова“ ќе се одржи по деветти пат од 15 до 20 октомври, со македонскиот долгометражен анимиран филм на Гоце Цветановски „Јон Вардар против Галаксијата“. -На мое големо задоволство Тематски би ја започнал истата претставувајќи го овогодинешниот фестивалски слоган: Што е прво? Филмот или приказната? Огромна благодарност за целиот визуелен идентитет на овогодинешното издание на…
На годинешното 45 издание на Интернационалниот фестивал на филмска камера „Браќа Манаки“, најстар фестивал и еден од трите фестивали во светот посветен на кинематограферите, кој се одржа од 21 до 27 во Битола, главната награда „Златна камера 300“ му припадна на германскиот филм „Наставничка канцеларија“ односно на кинематограферката Џудит Кауфман. Секако, одличен филм, безвременски, што…
Вечерва започнува 45. издание на Фестивалот на филмска камера „Браќа Манаки“ во Битола. Во Центарот за култура, свечената церемонија ќе започне во 19:45, со проекција на Канскиот хит „Партенопе“ под режија на Паоло Сорентино. Филмот е во официјалната селекција КАМЕРА 300. Годинашен добитник на наградата Златна камера 300 за животно дело е францускиот кинематографер Бруно…
